Na een doordeweekse oefenpot als goede “generale” tegen het Haagse Achilles (17-11 winst) mocht VEO (lijstaanvoerder, 14 punten uit 7 wedstrijden) de tweede helft van de veldcompetitie in Nijverdal beginnen tegen het plaatselijke NKC’51 (derde, 8 uit 7). In Voorburg was na een gierende start (7-1 binnen 10 minuten) en tussenstanden van 12-9 (rust), 17-15 (12 minuten voor tijd) uiteindelijk met 20-15 gewonnen. Dit scoreverloop geeft aan, dat de Nijverdallers zich niet direct gewonnen geven… Tel daarbij op dat de thuisploeg in de zaal bij de eerste drie eindigde in een andere eerste klasse én de Voorburgers moesten beginnen zonder de van een blessure terugkomende Sylvia Jongenburger… Dit klusje leek vooraf niet eenvoudig…
Het was even ‘inkomen’ na een tochtje over de mooie Sallandse Heuvelrug en NKC’51 pakte het initiatief met 1-0 en 2-1 (Bouke van Drunick), nadat Michelle Jongenburger haar tegenstandster al enkele malen had afgetroefd (intercepties en eenmaal een gaaf blok…). Echter na de 2-2 van Daan de Groot (negen minuten gespeeld) zag de thuisploeg alleen nog maar de hielen van VEO… via 3-6 (achtereenvolgens Rieks van Dam, van Drunick, de Groot en weer van Dam) kwamen de Voorburgers dankzij Marije Scheffers -fel knokkend met haar tegenstandster en sterk ingevallen voor Sylvia J…- met een ‘one-handend’ doorloop op 3-7.
Dit gaatje leek de thuisploeg al te knakken… Bijna plichtsmatig scoorde men nog af en toe mee, maar van Drunick (2x weer…), de Groot en Sanne Cramer (fraaie combi met Jeanne Jongenburger koel afrondend…) brachten VEO op 5-11 met nog negen minuutjes op de klok. De blauwzwarten (vandaag in het oranje…) creëerden in deze fase kans op kans en Roy van der Kroft kon zijn ‘jump-shot’ naar hartenlust oefenen voor de tweede helft… Van Dam, Cramer (uit een vrije worp van de Groot) en van Drunick (via vrije worp van Dam) tilden de Voorburgers vijf minuten voor de thee naar 7-14, maar verloren direct na zijn vijfde treffer (uit misschien acht doelpogingen, loepzuiver deze eerste helft…) diezelfde van Drunick met een blessure, voor hem kwam Remi Hartgers in het veld… De thuisploeg leek even te profiteren van de Voorburgse verwarring en de rust brak aan met 9-14.
De hervatting liet vervolgens even op zich wachten: de ploegen stonden allang op het veld, maar de leidsman had blijkbaar erg hete thee gekregen of was wellicht in de rust in slaap gevallen??…
Het duurde tien minuten voordat NKC’51 de korf weer gevonden had, terwijl VEO ‘iets’ zuiverder doorging, waar het gebleven was: Jeanne Jongenburger, van Dam en Hartgers (na vrije worp van van Dam) brachten de Voorburgers binnen zes minuten naar 17 goals, waarna van der Kroft eindelijk zijn pogingen beloond zag: tweemaal op rij, waarvan VEO’s 18e na een chaotische scrimmage en vele doelpogingen tot stand kwam…
Vervolgens kon de thuisploeg -ondanks een heerlijk blok door Jeanne J- tweemaal scoren, waarvan één strafworp, terwijl de Groot intussen zijn (nieuwe…!) schoenen finaal aan barrels had gelopen…: 11-19. “Roy’s kwartiertje” kreeg hierop zijn besluit met twee (!) ‘jump-shot’ goals op rij (zijn tegenstander moet vannacht met het beeld van een wegspringende van der Kroft op het netvlies meermaals gillend wakker geworden zijn… Keer op keer tuinde hij er in…)… : 11-21.
Met nog 12 minuten te gaan zette coach Arnoldus zijn originele vrouwenkwartet (Sylvia J kwam er weer in) neer, waarop Cramer, de Groot en van Dam VEO naar 13-24 hielpen. Vooral van Dam was vandaag weer geweldig belangrijk: een teamspeler bij uitstek, vrije worpen nemend, koel scorend van afstand, met overzicht uitdelend, slim reboundend en als altijd heerlijk laconiek… Tenslotte: In de laatste fase mochten reserves Bram Habermehl en Dion ten Brummelaar nog een paar minuten meepakken en hun goaltje scoren (vooral de laatste wist hem er prettig in te krijgen…) waarmee de eindstand op een bepaald niet geflatteerde 15-26 uitkwam.
Coach René Arnoldus schatte NKC’51 vooraf als gevaarlijk in, maar roemde zijn “brede bank”, die de hoofdmacht al een paar keer uit de brand heeft gered. Uiteindelijk ging NKC’51 er toch met ‘boter en suiker’ af: 26 goals op het veld maken is geen sinecure -ook al was het ideaal korfbalweer: half doorbrekend zonnetje, koel, windstil…-, waarbij extra mooi detail is, dat het allemaal veldgoals waren: De Voorburgers kregen -i.t.t. de thuisploeg, ik meen vier…- geen enkele strafworp mee en de vrije worpgoals kwamen niet van de nemer zelf… Daarnaast was de verdedigende druk van vooral VEO’s vrouwen voor de thuisploeg onoverkomelijk… Gewoon klasse-spel dus!
VEO heeft nu één wedstrijd meer gespeeld dan de andere teams en leidt de dans met 6 punten voorsprong op nummer twee Rigtersbleek. Volgende zaterdag komt NOVA naar Voorburg. Dit is een zeer gevaarlijke outsider in de poule: in de uitwedstrijd wist VEO op het tandvlees pas in de laatste seconden de volle winst naar zich toe te trekken en in de zaal zijn de Bilthovenaren net als VEO in de eerste klasse kampioen geworden. NOVA staat met 6 punten net boven de degradatiezone en heeft enkele potjes met marginaal verschil verloren. Dit team is ‘rising’, zal beslist gaan klimmen op de ranglijst, heeft te veel punten verloren om nog kampioen te kunnen worden, maar koestert vast revanchegevoelens over het eerste treffen en zou als ‘reuzendoder’ weleens beslissende rol kunnen gaan spelen in de race om de eerste plaats…
(Scores VEO 1: Bouke van Drunick en Rieks van Dam 5x/ Daan de Groot en Roy van der Kroft 4x/ Sanne Cramer 3x/ Jeanne Jongenburger, Marije Scheffers, Remi Hartgers, Bram Habermehl en Dion ten Brummelaar allen 1x)
