Overkanters Zuiden Combinatie (OZC) speelt met vier seniorenploegen in de competitie, waarvan het derde team deze zaterdag in de Arena op Westvliet ten strijde trok tegen VEO 5, fiere koploper van reserve 4e klasse K. De gasten hadden vooraf slechts 2 punten uit vijf potjes, waar de thuisploeg nul puntverlies had… Tot vandaag dus… en… dat zou zo blijven…
Maar… “OhOh Voorburg, mooie stad achter de duinen…” wat ging het moeilijk… Het wordt trouwens tijd de zaal in te gaan; net terug van een korte vakantie in Florence (heerlijk dat zoiets weer kan…) met 21 graden en korte broek, was het klimaat op Westvliet qua gevoelstemperatuur “blizzard” en voelden de bankjes langs de kant als smeltend permafrost voor de billekes…
OZC bleek een wolf in schaapskleren (Wees gerust, het wordt geen Roodkapje… 😜…) en pakte na drie minuten brutaal een 0-1 voorsprong, wat weer snel geneutraliseerd werd door Yannick Sterk, maar daar was plots een getruukte omdraaibal en …hopla… na vijf minuten stonden de Rotterdammers opnieuw voor, 1-2. Daarna waren het achtereenvolgens Dion ten Brummelaar (korte kans), Philippe Nanusevski (droge plof) en Anne Koot (van afstand), die de bordjes deden verhangen naar 4-2.
Hierop volgden van VEO-zijde tien doelpuntloze minuten, terwijl de OZC-aanval verrassend snel en gehaaid opereerde: 4-4. Pas weer acht minuten voor tijd (en menig verdedigende interceptie van Renee Molman verder…) wisten Esther Boogert en Anne Koot (Zij is “back in business”, maar volgens haarzelf nog niet volledig, dat belooft wat…) de korf te vinden. De gasten bogen nog steeds niet: 6-5, maar Molman en Koot sloegen in de laatste minuten voor de rust een gaatje van 8-5. Maar het was “hangen en wurgen”… 😳…
Voor aanvang van het tweede bedrijf werd uw reporter een (nu volgt een letterlijk citaat 🤪…) “sprankelende tweede helft, een waar korfbalgala…” beloofd… jaja… beloofd is beloofd… Dus… het (inclusief ondergetekende…) vijfkoppig thuispubliek schurkte zich in de ijzige koude dichter tegen elkander en ging er eens goed voor zitten. Zou het dan nu gaan gebeuren?
Helaas… het gebeuren sukkelde als zand in de motor door, men wilde wel, maar de bal wilde er niet in en dat was ook de verdienste van OZC, dat duidelijk niet gekomen was om als kanonnenvlees te dienen. Koot (wederom een schot) zat er gelukkig wel goed in en tekende samen met Christiaan Enderink (fraaie actie nadat VEO eerder een strafworp miste…) voor resp. 9-5 en 10-5.
Met nog 21 minuten te gaan kreeg Nanusevski vanuit het andere vak een duidelijke opdracht (“MAKEN DIE BAL”…) en dat deed-ie dan ook direct…, 11-6, want de gasten hadden intussen weer tegen gescoord. Na 11-7 kwam de 12-7 van de goed ingevallen Lisette Altena, die -nadat het 12-8 geworden was- á la Molman enkele malen de OZC-aanval prettig ontregelde door intercepties. Koot knalde er nog maar weer eens eentje in (Helaas scoort zij steeds als de camera niet stand-by is of misschien wel juist dan??… Ben ik bijgelovig?… Helemaal niet 😊…), dus 13-8, waarmee zij met haar laatste goal met afstand topscorer bij de Voorburgers werd. Bij deze stand en nog tien minuten op de klok kwamen Remi Hartgers en Imme van den Akker binnen de lijnen, waarbij het leuk was te zien, dat de laatste meteen onbevangen meespeelde en haar deuntje meeblies qua schotpogingen, maar ook in staat bleek het overzicht te behouden. Hierna brak weer een periode aan van ruim zeven minuten zonder doelpunt, waarna de S5 de eindsprint inzette: in de laatste drie minuten scoorden op rij: Hartgers, Enderink, Sannah Goedhart (lekkere onderschepping een keer in verdediging 👍🏻…) en Sterk, zodat de eindstand uit kwam op 17-8
OZC beschikte net als andere teams in deze poule over veel, heel veel en zelfs grijze routine naast een lang dameskwartet. Alleen Molman en Altena (de “Hippie Twins”…), die elkaar in de rust afwisselden, waren in lengte opgewassen tegen de Rotterdamse vrouwen. VEO moest het doen zonder steunpilaren Ascha Strampraad en Marije Scheffers, maar beschikte over het voltallig sextet van heren. Ondanks het lengteonderwicht (Zelf bedacht woord… Ook weleens leuk…) waren de vrouwen erg belangrijk voor VEO, zij scoorden 9x tegen de mannen 8x, maar dat niet alleen: invalsters Molman en Altena toonden zich irritante tijgermuggen voor de aanval van OZC door menig balletje af te pakken. Tenslotte vond ik OZC bepaald niet zwak, wat mij betreft staan zij te laag op de ranglijst en … winnen is winnen, toch?….
Volgende week wacht de laatste wedstrijd op het veld, brrr… 🥶…. De Tourkaravaan van de S5 vertrekt dan naar Delft, waar de replay wacht tegen Door Eendracht Sterk (Familie van Yannick??…), dat eerder in de openingswedstrijd met 21-4 het loodje legde tegen onze helden en heldinnen. DES 5 staat inmiddels op de derde plek in deze competitie en lijkt zich goed herpakt te hebben na de oorwassing. Met de wintertijd in zicht zou VEO S5 op 30/10 bij winst in de middag zichzelf tot “Herbstmeister” kunnen kronen…
Tenslotte… U begrijpt: de jokkebrok (Boudenokkio…) die voor het tweede bedrijf een “sprankelend korfbalgala” beloofde verliet het complex met een heeeeel lange neus…🤥…
(Scores VEO: Anne Koot 5x/ Christiaan Enderink, Philippe Nanusevski en Yannick Sterk allen 2x/ Sannah Goedhart, Renee Molman, Lisette Altena, Esther Boogert, Dion ten Brummelaar en Remi Hartgers allen 1x)
