In ´Het Favoriete Team Van´ stellen (oud)spelers van VEO hun beste team op. Met welke spelers hebben zij mooi momenten gehad? Of welke spelers zijn echt van grote klasse? Medespelers en tegenstanders? Deze week ´good old´, en oud VEO 1 speler (met league ervaring) Roelof Taal.
Oei, een favoriet team en zo veel namen om uit te kiezen…
Uit de eerste jaren bij VEO, de hoofdklasse jaren bij Meervogels (je weet wel, toen de korfballeague werd bedacht en de manden van riet waren), weer terug bij VEO 1 of uit het cultteam VEO 3. Op verzoek en voor de afwisseling heb ik het zo veel mogelijk buiten VEO gehouden.
Arjan Theil
Samen met stylist Arco Lobik de basis van de Meervogels in de opmars naar de hoofdklasse en korfballeague. Een fijne vakgenoot, waarmee je elke tegenstander aandurft. De zekerheid in de verdediging dat de bal na één schot wel door hem weggeplukt is. Hoe lekker is het als je vakgenoot niet alleen lang is, maar ook atletisch en scorend vermogen heeft.
Met een grote grijns en droge humor promoveerden we naar de hoofdklasse. Na de verloren kruisfinale koos je voor Fortuna, waar je met 10 kg extra spiermassa in korfzone niet opzij gezet kon worden.
Arnoud Kok
Een vak met Arnoud Kok, Julia Schoenmaker en Ellen van Heusden… hoe dan?
Vier beweeglijke puntspelers en nul lengte, maar vrijwel niet te verdedigen als vak.
Met Arnoud als vaste 1-0 met de openingsbal en als de afstandsschoten moeizaam liepen, dan kon je de bal blindelings afleggen en schoot hij de ballen volledig beheerst binnen. Ooit heeft alleen Barry Schep hem kunnen afstoppen… of toch niet? 😊
Bob de Jong
International en voormalig speler van SKF, Oost-arnhem, Dalto, SKF, misschien nog ergens en voor mij angstgegner nr 1. Ik kan kiezen uit een lange lijst met razendsnelle spitsen, waar ik door voorbijgelopen werd. Daarentegen was Bob voor mij ideaal, iets groter en minder wendbaar, iets minder snel dus ik kan er wel op. Dacht ik.
Helaas.
Bij Oost-Arnhem was er nog wel enige strijd, maar in zijn Dalto periode hielp geen enkele tactiek. Hij schoot te zuiver om te volgen. Als ik er op ging, schoot ie over mij heen. Als ik er vol op ging, verdween hij ineens onder mijn arm door naar binnen. Voor mij compleet onleesbaar in zijn acties. En dan speel je jaren later met veo 3 tegen SKF 4… zucht. Gelukkig stond hij in het andere vak.
Rob Middelhoek
Onnavolgbaar.Daar zou ik het bij op zich bij kunnen houden.
Jarenlang international, enfant terrible bij Blauw wit en Die haghe, meervoudig landskampioen. En die komt naar Meervogels… 2.
Niet lang, want er is maar één Rob Middelhoek. Voor hem was korfbal een psychologisch spelletje. Hij dacht over elke actie na. Schoot bewust de eerste ballen onder zware druk (en meters naast) om de tegenstander het gevoel te geven dat hij extreem moest sluiten, om daarna met een doorbraak twijfel te zaaien. Gevolg: daarna meer ruimte om lekkerder te schieten en dat deed hij dan ook. Hij schoot zelfs een rollende bal rechtstreeks vanaf de grond.
Helaas was hij ook voor zichzelf onnavolgbaar. 2 of 3 seizoenen meegemaakt en meer anekdotes dan elke andere speler.
Monique Obdeijn
Met vele lange dames in het vak gestaan en eigenlijk altijd garantie voor succes.
Monique was echter zo veel meer dan een rebounddame!
Naast het meepakken van doelpunten, assists en steals was ze de ultieme steun in de rug. In de korfzone waren haar tegenstanders vrijwel niet aanspeelbaar. Haar grootste kracht is echter de steun in de rug buiten het veld. Als je er door heen zat, stond Monique klaar. Als er ruzietjes waren, lijmde zij alles weer aan elkaar.
Hoogtepunt qua korfbal. Misschien niet eens het kampioenschap, maar een oefenwedstrijd tegen het Nederlands team met ‘Leiden’. Waar we als overgangsklasser met ons vak met ene na de andere mooie aanval wisten te bekronen met een goal.
Samantha Jonkman
Destijds actief bij Dos-WK, later bij Dos ’46 en AKC.
Ik gok dat het de eerste editie van de korfballeague was, dat zij met dos-wk meespeelde.
Gemiddeld 7 doelpunten per wedstrijd is op zich al indrukwekkend. De manier waarop maakte nog meer indruk op mij. Zij gooide in de 1-1 de meest krachtige acties en schijnbewegingen er uit. Gelukkig mocht ik één van de heren verdedigen.
Ellen van Heusden
Al genoemd in eerdere edities van “het team van” en hierboven al benoemd in één van de meeste bijzondere vaksamenstellingen.
Naast een goed schot en een dodelijk effectieve schijnbeweging (links schotdreiging, rechts onder de armen door naar binnen stuiteren) een goed gevoel van timing. Altijd aanspeelbaar op de juiste posities. Ze vult daarbij altijd de rol in die nodig is in de wedstrijd. Hoogtepuntje, het doelpuntenfeest tegen Kinderdijk. Iets van 34-13 of zo, details kan je opvragen bij de toenmalige coach van Kinderdijk (Johan van Barneveldt).
Julliette Nijenhuis-Gfeller
Waarschijnlijk volledig onbekend bij de VEO-ers.
Juliette speelde jarenlang in Meervogels 2 en was een veel scorende dame en liep vrij op gevoel. Als de verdediger een stap naar links deed, liep zij naar rechts. Als je naar de bal keek, omdat zij stil stond, dan was ze ineens weg. Tel daarbij op dat ze zonder angst het duel met heren aanging (soort Jeanne), dan resulteerde dit in ongeveer de zelfde statistieken per wedstrijd. 3 a 4 doelpunten, zo’n 6 onmogelijke steals in de aangeef en standaard een strafworp omdat de steal echt onmogelijk was.
Leuke anekdote voor alle korfballers die benaderd worden door andere clubs:
In een bekerduel tegen sporting trigon speelde ze zoals we haar kennen. Na afloop wordt ze door trigon op de parkeerplaats aangesproken.
“Vraag: We volgen je al langer en hopen dat je volgend jaar bij ons wil spelen”.
“Antwoord: Als je mij al langer volgt, dan weet je dat ik nooit op zondag speel.”
Coach: Kees van Vliet, Johan van Barneveldt
Waarom deze twee?
Omdat een goede coach in mijn ogen zorgt voor ontwikkeling, resultaten en teamvorming. Dat is een proces dat langer duurt en een samenspel is tussen coach en ploeg. Bij 2 van de 3 punten ben je m.i. al een goede coach, als alle drie de punten lekker lopen, dan zijn dat de mooiste seizoenen.
Johan kwam bij VEO in een groep met markante persoonlijkheden, verschillende leeftijden en beleving. De snelheid waarmee het team vorm kreeg, leverde naast snelle progressie ook een kampioenschap op. Hij triggerde een enorme gedrevenheid in het team. Zijn standaard training is door de jaren heen regelmatig gekopieerd bij verschillende VEO-teams.
Niet voor niets dat Johan voor een tweede keer bij VEO is aangesteld.
Kees van Vliet zullen sommigen denken? Daar was toch geen geweldige klik met de groep?
Ik bedoel hier zijn periode bij De Meervogels. In mijn eerste jaar bij Meervogels stond er een groep met veel speelse spelers van 22-25 jaar oud met talent. Wat miste was organisatie en duidelijkheid. Dat was precies wat Kees daar bracht. Een teammanager was daar nog een onbekend begrip en een atletiek trainer die elke week een half uur de tijd kreeg. Kees nam korfbal serieus, ineens werd Meervogels serieus en van een degradant werden we een kampioenskandidaat.