DDe schrijver van dit artikel heeft best wel even zitten knagen op de titel van dit verslag maar geïnspireerd door “Breaking News” en “persbericht” lijkt er enige noodzaak te zijn om de titel van het artikel “op te blazen” om nog enige aandacht te krijgen op de VEO-website.
Daarbij kan ik vertellen dat ondanks de opwindende titel er weinig saaier is dan met drie 13- jarige C1 heren op de achterbank naar Nieuw Vennep te rijden. Iets met een smartphone, oortjes delen (je moet er niet aan denken wat dat betekent indien één van de heren een loopoor heeft), filmpje kijken of spelletje spelen op de smartphone en de heren zitten gezellig in hun eigen wereldje een half uurtje op de achterbank. Enige onderbreking was om te vragen of KIOS, de tegenstander van vandaag, ergens in het midden van het land speelde. Dan breekt er wat bij de schrijver. Waar ik vroeger leerde hoe Nederland eruit zag, kaarten kon raadplegen bij het vinden van lastig gelegen locaties, biedt de smartphone een prima routeplanner, genaamd google-maps. Helaas werd de smartphone daar dus niet voor gebruikt…..
Normaal gesproken eindig ik het verslag met alle verslagen, moppen en ontluikende liefdes die gedeeld worden op de terugweg, echter hadden de heren ervoor gekozen om de die op de achterbank van coach Robin door te brengen, iets wat ik dan natuurlijk als oude en saaie ouder ook wel weer kan begrijpen.
De C1 ging op voorhand een saai zaalseizoen tegemoet. Waar ze op het veld in de 1e klasse kampioen werden spelen ze in de zaal in de 2e klasse. Kortom de verwachting lag daar dat het kampioenschap snel in zicht zou komen. De poule kent echter nogal wat extremen. Overwinningen met 2 vingers in de neus maar ook verliespartijen tegen gelijkwaardige tegenstanders.Vandaag stond de return tegen KIOS op het programma. En laat KIOS nou net een tegenstander zijn waar in de eerste wedstrijd de punten verspeeld werden.
Coach Robin was voor aanvang van de wedstrijd duidelijk. KIOS is een stug verdedigende ploeg. Belangrijk om lang en rustig aan te vallen en dan de goede kansjes te pakken. Onder begeleiding van het coach-trainerstrio Robin, Jan-Jaap en Dennis was hier op voorhand dan ook aandacht aan geschonken op de training. Het resultaat was daar. De eerste aanval speelde rustig, maakte weinig fouten, had geduld en dankzij het feit dat de verdediging de deur op slot hield, leverde dat een voorsprong op van 0-2 in het voordeel van VEO. Het stugge KIOS knokte terug, 1-2 maar VEO wist de voorsprong tot 1-4 uit te breiden. Uiteindelijk na een time-out en een score van KIOS was de ruststand bereikt, 2-4 in het voordeel van VEO. Het “doelpuntenfestijn” zegt wel iets over het hoge niveau van verdedigen aan beide kanten. Inmiddels had Simon de ervaring opgedaan dat hij tijdens de wedstrijd een extra rugzakje mee moest zeulen. Het levende rugzakje dat meereisde op de rug van Simon zorgt na de rust voor een strafworp in het voordeel bij VEO benut door Simon, 2-5. KIOS scoort weer, 3-5, maar VEO corrigeert de stand weer naar 3-6. Dan sluipt er toch iets in bij VEO. Meer foutjes, KIOS lijkt vleugels te krijgen, onzekerheid bij VEO en KIOS profiteert, 5-6 maar nog steeds in het voordeel van VEO. En dan? De klok tikt naar de laatste minuut. Eén minuut die uiteindelijk wel 3 minuten duurt. Hoe doe je dat? Door in de laatste minuut 2 time-outs aan te vragen (zowel 1 door VEO als 1 door KIOS) en dat allemaal omdat Simon in de laatste minuut een strafworp mag gaan verzilveren. Geen zorgen, Simon heeft enige ervaring op dat vlak. Kortom ondanks alle tactiek in de laatste
minuut toegepast, weet VEO de laatste minuut uit te spelen met een 5-7 voorsprong. Geen enorme uitslag maar voldoende om kans te houden op de 2e taart dit seizoen.
Dick