Er stond voor VEO alleen eer en sportieve plicht op het spel tegen ONDO in ’s Gravenzande. Op deze tropische dag, waarop iedereen zich het liefst tot aan de kin in koel water zou onderdompelen, moesten vooral de gastheren en -vrouwen aan de bak. Zij hadden de punten hard nodig om een beslissingswedstrijd tegen degradatie te ontlopen. Een loodzware opgave om te korfballen op het zinderende zanderige veld in woestijnachtige temperaturen…
In de wetenschap, dat VEO de thuiswedstrijd in oktober met 21-15 won en de Westlanders vervolgens in een oefenwedstrijd in de zaal met 26-16 naar huis stuurden, startten de Voorburgers veelbelovend met een “Cramertje” binnen twee minuten (0-1). Daarna liet men het geïnspireerde ONDO noodgedwongen begaan. VEO’s spel verliep in “slow motion” en de Westlanders dreigden -met nog 12 minuten in het eerste bedrijf resterend- uit het zicht te verdwijnen: 8-4. Op dat moment besloten Bouke van Drunick (2x) en Daan de Groot (2x) een “snok” aan het Voorburgs peloton te geven ondersteund door de vandaag erg prettig trefzekere en hittebestendige Sanne Cramer (Verantwoordelijk voor een kwart van de totale produktie: 4x). De rust -overigens waren er meerdere drinkpauzes ingelast- kwam derhalve met een tussenstand van 10-9.
In de tweede helft gingen de ploegen na de 10-10 van Michelle Jongenburger zij aan zij verder, waarbij VEO steeds een kleine voorsprong pakte. Terwijl de temperatuur abrupt met ongeveer 10 graden zakte en de wind steeds straffer werd, “s l e e p t e n” sommige spelers zich zichtbaar vermoeid naar het einde van het seizoen. Echter, puntverlies ging VEO te ver… Steeds slaagde men erin zichzelf het mentale duwtje geven om de Westlanders voor te blijven en dat alleen al verdient bewondering.
Uiteindelijk kwam met Rieks van Dams tweede treffer en VEO’s 17e het beslissende gaatje in Voorburgs voordeel (15-17). ONDO pakte nog een geldige doelpunt (16-17) en zag een fractie na het laatste fluitsignaal de bal nog eens in de korf vallen, maar deze telde niet en zou voor hen ook niet voldoende geweest zijn. De Westlanders mogen nog een beslissingswedstrijd spelen, voor VEO zit het seizoen erop.
VEO kan in het eerste jaar onder René Arnoldus terugkijken op een mooi zaal- èn veldseizoen. Voor het eerst sinds tijden gèèn beslissingswedstrijd tegen degradatie, sterker… tweemaal tweede geworden, punten gesnoept van gedoodverfde kampioenen DOS en KCR. En, er waren schitterende momenten met fraai korfbal, zichtbaar spelplezier en bezieling. Blue Tigers op de tribunes dreven de ploeg tot grote hoogte. Thuis winnen van DOS (inmiddels op het veld naar de Hoofdklasse!…) Ik zie het nog voor me: Routinier Wouter Jansen die veilig de laatste verdedigende rebound pakt en de bal koestert… Streekgenoot Eibernest boog in de beker voor VEO –een “maatje de Groot” voor de Hagenaars…- en later werd topploeg PKC in een “bommetjevol” Essensteijn gedreven het vuur aan de schenen gelegd… Flitsende acties van de op het nest teruggekeerde Sylvia Jongenburger (“dartel” en soms “op de brommer”)… Het was voor het VEO- publiek echt genieten…
Voorlopig mogen onze mannen en vrouwen afschakelen, herstellen en met vakantie tot augustus. September start de veldcompetitie en de beker komt weer in de zaal, wat zal 2017-2018 brengen?…
Hoe dan ook… ik ben er weer bij… U toch ook?!
Tot slot nog een kleine oprisping…: De bond is altijd erg actief met het verzinnen van nieuwe spelregels en -vormen om de korfbalsport nòg aantrekkelijker te maken, zoals “beachkorfbal”… Deze zaterdag bekroop me nog een ideetje, zou “Aquakorfbal” op tropische dagen iets zijn?…
Fijne vakantie iedereen!!
(Scores VEO: Sanne Cramer, Bouke van Drunick en Daan de Groot ieder 4x/ Michelle Jongenburger en Rieks van Dam elk 2x/ Jesper Verschoor 1x)
🙂